Lokalizacja na mapie

Historia

W czasie II wojny światowej w latach od 1941-1944 Wolfschanze stanowił główną kwaterę Adolfa Hitlera. To w niej Furher podejmował najważniejsze decyzje, mające wpływ na dzieje Europy. To, co możemy zobaczyć dzisiaj to jedynie  pozostałości po tym ogromnym założeniu obronno-rezydencjonalnym głównodowodzącego Rzeszy, choć oczywiście ruiny same w sobie robią niesamowite wrażenie . Ponad 200 hektarowa powierzchnia mieściła niegdyś około 200 budynków, m.in. schrony, baraki, dworzec kolejowy, 2 lotniska, wodociągi, ciepłownie i inne . W roku 1944 mieszkało tu około 2000 ludzi, w tym najbliższe otoczenie Hitlera:Hermann Goring, Heinrich Himmler, Martin Bormann, Wilhelm Keitel, Joseph Goebbels, Dr Fritz Todt, Albert Speer i inni. Lokalizacja kwatery wynikała przede wszystkim z naturalnych walorów „obronnych”. Gęsto zalesiony las Kętrzyński idealnie spełniał rolę maskującą. Nikt z pobliskiej społeczności do samego końca funkcjonowania twierdzy nie wiedział, że w pobliżu znajduje się kwatera Hitlera. Nie obojętna była także obecność na tym obszarze dobrze ufortyfikowanych twierdz, co dawało kolejną „gwarancję” bezpieczeństwa. Ważna była również bliska odległość do granicy z Związkiem Radzieckim, co miało znaczenie psychologiczne. To właśnie w Wilczym Szańcu 20 lipca 1944 roku miał miejsce nieudany zamach Clausa vonStauffenberga na życie Hitlera, który zakończył się klęską dla jego pomysłodawców. 20 listopada tego samego roku główną kwaterę przeniesiono do Zossen, niedaleko Berlina, co było wynikiem zbliżania się Armii Czerwonej do wschodnich granic Prus. W nocy z 24 na 25 stycznia 1945 roku zniszczono kwaterę, rozsadzając betonowe budynki na kilka części.

Opis kwatery

W czasie funkcjonowania kwatery przez cały czas prowadzono prace umacniające i rozbuduwujące. Nigdy nie ukończono tych działań, stąd też nie do końca wiadomo, jak ostatecznie miała wyglądać twierdza. Tak czy owak wiemy, że w trakcie użytkowania obiektu ukształtowały się 3 strefy użytkowe:

1 strefa-przeznaczona była tylko i wyłącznie do użytku Hitlera oraz jego najbliższego i zaufanego otoczenia. Zlokalizowana była na północ od linii kolejowej Kętrzyn-Węgorzewo. Na obszarze strefy znajdowały się bunkry Hitlera i innych znanych osobowości, ponadto kasyna, herbaciarnie, kotłownie. Wejście do niej było silnie strzeżone. Wszystkich odwiedzających starannie sprawdzano. Był to najlepiej ufortyfikowany obszar całej kwatery.

2 strefa-zlokalizowana na południe od lini kolejowej strefa mieściła kwatery przedstawicielstwa wojsk lotniczych, marynarki wojennej, ministerstwa spraw zagranicznych, ministerstwa uzbrojenia, węzeł łączności, pomieszczenie dla łączników sztabowych. W tej części znajdował się największy obiekt całej kwatery, czyli schron przeciwlotniczy. Wejście do 2 strefy upoważniały również przepustki.

3 strefa- najbliżej położony szosy obszar stanowił zaplecze straży i ochrony przeciwlotniczej.

W kwestii konstrukcji warto wspomnieć  najsolidniejsze schrony typu ciężkiego, które osiągały grubość ścian około 4-6 m. Były to potężne i masywne schrony, nic więc dziwnego, że nawet do dzisiaj niektóre z nich stoją w niemalże „nienaruszonym” stanie. Cała kwatera była starannie maskowana. W trakcie prac budowlanych starano zachować jak najbardziej naturalny drzeowstan. ubytki uzupełniono atrapami. Na dachach budynków sadzono drzewa, schrony malowano na zielono. Te wszystkie zabiegi zapewniły pełną dyskrecje. Nawet z loku ptaka, nie można było odkryć, co skrywa kętrzyński las.

Galeria zdjęć: